کشکي شايد براي آش پشت پاي اين عمر و اين زندگي
کشکي براي آش ورود به فغان و نابودي
اين فريبي بود که مينواخت براي حسرت لحظه ها يي که تو قلبت با هر تپش سنگين تر و غمگين تر ميگذشتند و هميچنان ميفريبند و مي خوريم و ميميريم