از اینجا که نگاه میکنم چند قدمی بیشتربه پایان نمانده

پشت سرم گرد و خاک عبور یک عمراست

و روبرو

ته مانده یک سفر

چیزی به پایان نمانده

و من حالا

در روزهایی که ساعتهایش

ثانیه وار می گذرند

سالهایی را به یاد می آورم

که در آن آموختم:

هر چه بزرگتر شوم کمتر حرفم را می فهمند

و هر چه بیشتر بدانم کمتر زندگی می کنم...